กระจกส่องใจ



กระจก.....ไม่เลือกที่จะสะท้อนภาพทุกชนิด ฉันใด

จิตใจ.....จงเอาเยี่ยงอย่างกระจก

กระจก.....รับรู้

แต่

ไม่ยึดถือครอบครอง

ดังนั้น.....จึงไม่มีภาพใด ใด หลงเหลืออยู่ในกระจก

สายฝน.....ในกระจก หาได้เปียกกระจกไม่

เปลงไฟ.....ในกระจก ก็หาได้เผาลนกระจกไม่เช่นกัน

ทั้งนี้.....เพราะกระจก ก็หาได้ให้อำนาจแก่สายฝนและเปลวไฟ

ดังนั้น.....จงทำจิตใจของท่านให้เป็นดุจการรับรู้ของกระจก

เพราะถ้าหากจิตใจของท่านหลงยึดติด

หรือตกเป็นทาสของกิเลส

เมื่อใดความทุกข์ความเศร้าหมองใจย่อมตามมา

เมื่อนั้น