จะเห็นได้ตามประวัติ พระมหากัสสปะ ท่านเลือกที่จะถ่ายทอดความรู้ของท่าน ในมุมของท่าน ที่เป็นแนวทางของธายานะ ในฝ่ายของ ธายานะเอง ก็ยังมีความต่าง ที่แตกออกเป็นสองฝ่าย คือรู้อย่างเชื่องช้า และรู้อย่างรวดเร็ว .....ส่วนของพระอาจารย์ใหญ่ ในการปฎิบัติ ในไทยเรา คือหลวงปู่มั่น ที่มีลูกศิษย์มากมายจนถึงปัจจุบันนี้ ก็มีความต่างของมุมมอง หลวงปู่ดูลย์ อตุโล บอกอย่า่ส่งจิตออกนอก จิตคือพุทธะ จิตหนึ่งนี้คือพุทธะ หลวงตาบัวบอก กิเลสคือปัญหาของชีวิต ละกิเลสหมด คือพระนิพพาน ....ส่วนคำสอนแนวทาง ของหลวงพ่อพุทธทาสภิกขุ ที่เป็นคู่มือมนุษย์ และความว่างแห่งอนัตตา ที่เป็นไปตามอิทัปปัจจยตา และปฏิสมุปบาท ที่มีอยูในอริสัจสี่ประการ ส่วนมุมมองของคะณาจารย์รุ่นใหม่ๆนั้น ล้วนเป็นเหตุเป็นผลที่น่าฟังและใคร่ครวญ.....มุมมองที่ต่าง แต่ความจริงไม่เคยต่างเลย วัฒกรรมใหม่ของมนุษย์ที่เกิดขี้นจากการศึกษา ไม่จะเป็นฝ่ายโลก หรือฝ่ายธรรม จะแตกแขนงมากมายสักปานใด มันก็เป็นแค่มุมมอง ที่ละเอียดขึ้นมาก แต่กับคนๆหนึ่งไม่ต้องรู้อะไรมากเลย กลับทำใจนิ่งและวางเฉยได้ จากมุมมองที่รู้เพียงน้อยหนิดของชีวิตเท่านั้น นั้นคือ ชีวิตกับมุมมอง......สัมมาทิฎฐิ....
ที่มา -- ประวิต/ธรรมะออนไลน์
