ในประวัติของสมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี แห่งวัดระฆังโฆสิตาราม เมื่อคราวที่ในหลวงรัชกาลที่ 4 ทรงให้ขุดสระน้ำและปลูกพระตำหนักกลางสระน้ำอย่างสวยงาม ท่านได้ตรัสถามสมเด็จโตว่า
"สวยไหม ขรัวโต"
สมเด็จโตกราบทูลตอบว่า
"สวยมากมหาบพิตร ดุจราชรถอันวิจิตร"
เท่านี้แหละ รัชกาลที่ 4 ทรงกริ้วไปหลายวัน เพราะท่านเป็นปราชญ์ เชี่ยวชาญภาษาบาลี คำกราบทูลของสมเด็จโต ว่า
"ดุจราชรถอันวิจิตร"
นี้ตรงกับพุทธภาษิตบทหนึ่งว่า
"สูทั้งหลายจงมาดูโลกนี้ อันตระการตาดุจราชรถอันวิจิตร ที่พวกคนโง่หลงติดอยู่ แต่ผู้รู้หาติดข้องอยู่ไม่"
