เห็นพระ กราบพระ ครั้งใด
น้อมใจ ใหู้ถูก ด้วยหนา
ชาวพุทธ กราบด้วย ปัญญา
ใช่ว่า กราบอย่าง งมงาย
เห็นพระ กราบพระ ครั้งใด
น้อมใจ ตามไป ง่ายง่าย
หัวแหลม ปัญญา ว่องไว
ทุกข์ใจ ดับไ้ด้ ทันที
หูยาน คือความ หนักแน่น
ไม่แล่น รับเสียง เร็วรี่
ใครว่า ใครด่า ท้าตี
ไม่มี โมโห วู่วาม
มองต่ำ คือตา มีสติ
ไม่ดำริ ในสิ่ง ทั้งสาม
คือการ ดำริ ในกาม
พยาบาท และการ เบียดเบียน
เห็นพระ กราบพระ ทุกครั้ง
ระวัง อย่ากราบ ให้เพี้ยน
พระพักตร์ ยิ้มแย้ม ไม่เปลี่ยน
เพราะใจ โล่งเตียน เบิกบาน
นิ้วมือ สั้นยาว เ่ท่ากัน
สิ่งนั้น คือรัก แผ่ซ่าน
เมตตา กรุณา ตลอดกาล
สงสาร สรรพสัตว์ เสมอกัน
กราบองค์ พุทธรุป ครั้งใด
ตั้งใจ ดำรง คงมั่่น
น้อมเอา คุณธรรม อนันต์
เหล่านั้น มาไว้ ในตน
นั่งลุก เดินเหิน ไปใหน
ดอกบัว เกิดได้ ทุกหน
คือความ บริสุทธิ์ หลุดพ้น
มิมี เจือปน กิเลสกาม
