รู้ตามเป็นจริง

บุคคลเมื่อเจริญกระทำให้มากซึ่งกายคตาสติ
เมื่อเห็นรูปด้วยตาแล้ว ย่อมไม่กำหนัดยินดีในรูป อันเป็นลักษณะที่ตั้งแห่งความรัก (ราคานุสัย)
ย่อมไม่ขัดเคืองในรูป อันมีลักษณะเป็นที่ตั้งแห่งความเกลียดชัง (ปฏิฆานุสัย) เป็นต้น
มีสติตั้งไว้ในกาย เป็นผู้อยู่อุเบกขา คือไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุข
และรู้ตามเป็นจริงซึ่งเหตุให้เกิด,ความดับไม่เหลือ คุณและโทษ และ อุบายเครื่องออกพ้นไปของเวทนานั้น
อวิชชานุสัย ย่อมไม่ตามนอนเนืองเขาอยู่
สติเป็นที่แล่นไปสู่วิมุตติ ด้วยอาการนี้.....

ที่มา -- ห้องธรรมะ/fb.com