8.1.11

ความพลัดพราก...


บุคคลย่อมต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รัก
ที่พึงใจเป็นธรรมดา หลีกเลี่ยงไม่ได้

ชีวิตมีพลัดพรากเป็นที่สุด สิ่งทั้งหลาย
มีความแตกไป ดับไป สลายไปเป็นธรรรมดา
จะปรารถนามิให้เป็นอย่างที่มันควรจะเป็นนั้น
เป็นฐานะที่ไม่พึงหวังได้ ทุกสิ่งทุกอย่าง
ดำเนินไป เคลื่อนไปสู่จุดสลายตัวอยู่ทุกขณะ

ขอให้จำไว้ว่า สิ่งทั้งปวงมีความเสื่อมและสิ้นไป
เป็นธรรมดา จงอยู่ด้วยความไม่ประมาท

ที่มา--Kero Spy/fb.com

No comments:

Post a Comment

คนมีธรรม