5.3.13

อย่าหวังน้ำบ่อหน้า




ชีวิตในปรโลก เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ด้วยบาป
   ด้วยตัวของเราเอง
   อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ
   คือ เราต้องพึ่งตัวเอง ต้องช่วยตัวเอง

เราอย่ามัวมาหวังให้ผู้ที่มีชีวิตอยู่ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้
ให้คิดว่านั่นเป็นผลพลอยได้
เพราะผู้ที่อยู่ในโลกมักจะถูกหล่อหลอมด้วยเรื่องราว
ที่ให้ข้องอยู่กับโลก ความรู้เรื่องวิชชาชีวิตไม่มี
มีแต่วิชาหาเลี้ยงชีพเท่านั้น เพราะฉะนั้นเขาจะรู้เรื่องราว
เกี่ยวกับการทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้นั้น
อย่าพึงหวัง
แม้แต่ตัวเราเองก็ตาม
ก่อนที่จะมารู้เรื่องราวความจริงของชีวิต
ก่อนนี้เราก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องในปรโลก
ปู่ย่าตายายบรรพบุรุษของเราละโลกไปแล้ว
เรายังไม่ค่อยจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่านเลย
หรือปีหนึ่งก็ทำกันครั้งหนึ่ง
โดยอ้างว่า ไม่มีเวลา จะต้องทำมาหากิน ทำมาค้าขาย
ต้องเลี้ยงลูก เลี้ยงครอบครัวบ้าง อ้างกันไป
หรือบางทีก็เพราะความไม่รู้จริง ๆ 
เพราะฉะนั้นเมื่อยังมีชีวิตอยู่ให้สั่งสมบุญด้วยตัวเองไว้มาก ๆ

การให้อภัย