ความระลึกชอบ

 

 

 

จะเอาหัวข้อธรรมในอริยมรรคมีองค์ ๘ ข้อว่าความระลึกชอบ หรือสัมมาสติ หรือสติปัฏฐาน ๔ มาแสดงให้เห็น เพื่อให้ผู้ที่กำลังเจริญสติทั้งหลาย ได้เปรียบเทียบว่าได้ทำตามบทนี้หรือไม่ ได้ทำถูกต้องตามที่พระพุทธเจ้าสอนเอาไว้หรือไม่

ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย ความระลึกชอบ เป็นอย่างไรเล่า ?
ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้

ย่ิอมเป็นผู้พิจารณาเห็นกายในกายอยู่เป็นประจำ
มีความเพียรเครื่องเผ่ากิเลส, (การท่องภาวนา) มีสัมปชัญญะ, (ความรู้ตัว) มีสติ, (ความระลึกได้) ถอนความพอใจ หรือความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้, (ความยินดียินร้ายเป็นเหตุ)

ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่เป็นประจำ
มีความเพียรเครื่องเผ่ากิเลส, (การท่องภาวนา) มีสัมปชัญญะ, (ความรู้ตัว) มีสติ, (ความระลึกได้) ถอนความพอใจ หรือความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้, (ความยินดียินร้ายเป็นเหตุ)

ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่เป็นประจำ
มีความเพียรเครื่องเผ่ากิเลส, (การท่องภาวนา) มีสัมปชัญญะ, (ความรู้ตัว) มีสติ, (ความระลึกได้) ถอนความพอใจ หรือความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้, (ความยินดียินร้ายเป็นเหตุ)

ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่เป็นประจำ
มีความเพียรเครื่องเผ่ากิเลส, (การท่องภาวนา) มีสัมปชัญญะ, (ความรู้ตัว) มีสติ, (ความระลึกได้) ถอนความพอใจ หรือความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้, (ความยินดียินร้ายเป็นเหตุ)

ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย อันนี้เรากล่าวว่าความระลึกชอบ

คำท่องภาวนาว่า (อย่ายินดียินร้าย.อย่าว่าร้ายใคร.อย่าคิดร้ายใึคร.)