7.5.13

การเดินทางไกลของสัตว์โลก




เราได้เดินทางไกลมานานแสนนาน ต้องเวียนตายเวียนเกิดไม่รู้เมื่อไรจะจบสิ้น ในสามแดนโลกธาตุ เราเคยคิดบ้างไหมที่จะหยุดการเดินทางเสียที เราได้ไปเกิดมาแล้วทุกภพทุกภูมิ สร้างกรรมดี ทำกรรมชั่ว เกิดเป็นวิบากกรรม ทำให้ไปเวียนตาย เวียนเกิดมาแล้วนานแสนนาน ไปเกิดเป็นสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่มาแล้วทุกชนิดไม่ว่าอยู่ในน้ำหรืออยู่บนบก ไปเกิดเป็นมนุษย์มาแล้วในทุกสถานะภาพ ทั้งลำบากยากแค้นและแสนสบาย ทั้งยากดีมีจน และได้ไปเกิดในสวรรค์มาแล้วทุกชั้นทุกภูมิ ก็ยังไม่ทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์สักที ยังคงเวียนวนอยู่ในวัฏฏะสงสารแห่งทุกข์นี้อยู่

มีพุทธศาสนาภาษิตอยู่บทหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า “ ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท มีสติ มีศีล อันดีเถิด จงเป็นผู้มีความดำริตั้งมั่นดีแล้ว ตามรักษาจิตของตนเถิด ผู้ใด จักเป็นผู้ไม่ประมาท อยู่ในธรรมวินัยนี้ ผู้นั้น จักละชาติสงสาร แล้วกระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ ดังนี้.”
(๑๕/๑๖๖ มหาปรินิพพานสูตร )

เมื่อเราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้ ก็ต้องถือว่าเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก เพราะเราได้เกิดมาแล้วได้พบกับพระพุทธศาสนา ที่สอนให้เรารู้จักที่จะกระทำกรรมใหม่ คือกรรมที่จะทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้ ฉะนั้นเราจึงไม่ควรเป็นผู้ประมาท ควรที่จะประพฤติปฏิบัติธรรม ตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าของเรา เพื่อให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ ด้วยการดำริชอบอยู่เสมอ ในใจในชีวิตประจำวันของเราเป็นการตามรักษาจิต เพื่อให้จิตของเราเกิดความตั้งมั่นในกุศลธรรม อันเป็นเหตุให้เกิด อธิศีล อธิจิต และอธิปัญญา ที่จะรู้พัฒนาจิตของเราให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้ เมื่อจิตได้สติจากการท่องธัมมะภาวนาแล้วจนเกิดความสงบ จัดเป็นอธิจิต เมื่อจิตมีความสงบดีแล้วก็จะเกิด อธิปัญญา รู้พิจารณาในสิ่งที่จะกระทำ สิ่งที่จะพูด สิ่งที่จะคิดเห็น อยู่ในสุจริตธรรม ๓ ประการ เป็นอธิศีล

ธรรมไว้ดำริชอบในใจหรือท่องเป็นธัมมะภาวนาว่า ( “อย่ายินดียินร้าย.อย่าว่าร้ายใคร.อย่าคิดร้ายใคร.” ) เพื่อให้เกิดสติรู้สกัดกั้นไม่ให้เกิดบาปอกุศล และรู้ปล่อยวางในอารมณ์ที่เป็นบาปอกุศล อันเป็นเหตุแห่งทุกข์ให้หมดไปเสียจากใจของเรา จะได้ไม่ต้องมาเวียนว้ายตายเกิดอีกต่อไปอันเป็นการสิ้นสุดแห่งการเดินทาง ในสามแดนโลกธาตุ ดังนี้.

ธรรมะโอวาทหลวงพ่ออุดม มหาปุญโญ วัดป่าหนองเลง

ที่มา--หลวงพ่ออุดม มหาปุญโญ/fb.com

การให้อภัย