9.5.13

การรู้จักประมาณในอาหาร จะทำให้แก่ช้า..!!





การรู้จักประมาณในอาหาร จะทำให้แก่ช้า..!!

*****************

พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ... เขตพระนครสาวัตถี ฯ
ก็สมัยนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศล เสวยพระสุธาหารหุงด้วยข้าวสารหนึ่งทะนาน ครั้งนั้นพระเจ้าปเสนทิโกศลเสวยแล้วทรงอึดอัด เสด็จเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นแล้วก็ถวายบังคมพระผู้มีพระภาค
แล้วประทับนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ

ลำดับนั้น
พระผู้มีพระภาคทรงทราบว่า พระเจ้าปเสนทิโกศลนั้นเสวยแล้วทรงอึดอัดจึงได้ทรงภาษิตพระคาถานี้ในเวลานั้นว่า

"มนุษย์ผู้มีสติอยู่ทุกเมื่อ รู้จักประมาณในโภชนะที่ได้มา
ย่อมมีเวทนาเบาบาง เขาย่อมแก่ช้า ครองอายุได้ยืนนาน ฯ"

ก็สมัยนั้น มาณพชื่อสุทัศนะ ยืนอยู่เบื้องหลังของพระเจ้าปเสนทิโกศล ฯ

ลำดับนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศลจึงตรัสเรียกสุทัสสนมาณพมารับสั่งว่า
''มาเถิด เจ้าสุทัศนะ เจ้าจงเรียนคาถานี้ในสำนักพระผู้มีพระภาค แล้วจงกล่าวในเวลาเราบริโภคอาหาร อนึ่งเราจะให้นิตยภัตแก่เจ้าวันละ ๑๐๐ กหาปณะทุกวัน ฯ''

(พระเจ้าปเสนทิโกศล จ้างสุทัศนะให้มาท่องพระคาถานี้เพื่อเตือนใจให้ฟังทุกครั้งในขณะที่ตนจะบริโภคอาหาร)


สุทัสสนมาณพ รับสนองพระดำรัสพระเจ้าปเสนทิโกศลว่า
''เป็นพระมหากรุณาอย่างยิ่งพระพุทธเจ้าข้า''

ดังนี้ แล้วเรียนคาถานี้ในสำนักพระผู้มีพระภาค แล้วนำมากล่าว ในเวลาที่พระเจ้าปเสนทิโกศลเสวยพระกระยาหารว่า

"มนุษย์ผู้มีสติอยู่ทุกเมื่อ รู้จักประมาณในโภชนะที่ได้มา
ย่อมมีเวทนาเบาบาง เขาย่อมแก่ช้า ครองอายุได้ยืนนาน ฯ"

ครั้งนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงดำรงอยู่ โดยมีพระกระยาหารหนึ่งทะนานข้าวสุกเป็นอย่างมาก เป็นลำดับมา ฯ

(จากนั้นเป็นต้นมา พระเจ้าปเสนทิโกศลเสวยอย่างมากสุดก็คือ 1 ทะนาน)

ในลำดับต่อมา
พระเจ้าปเสนทิโกศลมีพระวรกายกระปรี้กระเปร่าดี
ทรงลูบพระวรกายด้วยฝ่าพระหัตถ์ ทรงเปล่งพระอุทานนี้ในเวลานั้นว่า

''พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น ทรงอนุเคราะห์เราด้วยประโยชน์ทั้ง ๒ คือ ประโยชน์ภพนี้ และ ประโยชน์ภพหน้าหนอ ฯ''

ที่มา -- Like & แชร์ ธรรมะแท้ๆจากพระพุทธองค์/fb.com

การให้อภัย